Choroba Olliera
Choroba Olliera jest rzadką chorobą genetyczną charakteryzującą się występowaniem mnogich łagodnych zmian o charakterze chrzęstniaka w kości w obrębie przynasad i trzonów kości długich a także (rzadziej) w innych kościach. Chrzęstniak jest zmianą łagodną kości, zbudowaną z komórek chrzęstnych w miejscu, gdzie powinna występować normalna kość, najczęściej lokalizując się w kanale kości długich (jak udo) lub płaskich (jak miednica).
PRZYPADEK NR 1
PO WYDŁUŻANIU GOLENI I W TRAKCIE KOREKCJI GUIDED GROWTH
PRZYPADEK NR 2
PO KOREKCJI OSI PRZED PLANOWANYM WYDŁUŻENIEM KOŃCZYNY
W przypadku występowania pojedynczej zmiany, jest ona najcześciej znaleziskiem przypadkowym, nie dającym żadnych objawów i podlegającym jedynie obserwacji. W przypadku występowania jednak zmian mnogich, kość objęta takimi zmianami jest dysplastyczna, zdeformowana i krótsza. W takich przypadkach deformacje tego typu podlegają standardowo stosowanym przeze mnie metodom jak osteotomie korekcyjne (korekta deformacji kości) i dystrakcyjne (wydłużanie kości). U pacjentów z chorobą Olliera można bezpiecznie wprowadzać implanty śródszpikowe, a obecność zmiany w kości nie stanowi przeciwwskazania do wykonania osteotomii. W przypadku deformacji zlokalizowanych blisko chrząstki wzrostowej, u pacjentów rosnących, korekcję deformacji można wykonać z zastosowaniem metod mało inwazyjnych z użyciem płytek 8-plate (tzw. hemiepifizjodena, ang. guided growth).
Zmiany w kości o charakterze chrzęstniaków najczęściej nie wymagają resekcji (wycięciu). Konieczny jest jednak skrining onkologiczny , zwłaszcza w przypadku towarzyszących anomalii naczyniowych (z. Maffuciego), gdzie istnieje ryzyko transformacji w zmianę złośliwą (chondrosarcoma).